Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2018

Αποικία


Περπατούσε για μέρες, ίσως και εβδομάδες. Ο χρόνος χάνεται όταν δεν έχεις αφετηρία και προορισμό. Μετά από τόση περιπλάνηση στην έρημο, είχε ξεχάσει πώς βρέθηκε εκεί, και όσο πια για το πού κατευθυνόταν, αυτό κι αν είχε χαθεί μέσα σε έναν στρόβιλο από πρόσωπα και σκόρπια λόγια που αιωρούνταν μέσα στο μυαλό του καθώς η μέρα διαδεχόταν τη νύχτα και πάλι από την αρχή μέσα σε ένα τοπίο που παρέμενε απαράλλαχτο με μια επιμονή που σου προκαλούσε από εκνευρισμό μέχρι απελπισία.

Εκείνος ωστόσο ήταν ακόμα στο στάδιο του εκνευρισμού – πάντα περηφανευόταν για την υπομονή και την ψυχραιμία του. Δεν ήξερε βέβαια για πόσο ακόμα θα μπορούσε να διατηρήσει και τις δύο – αυτή η απέραντη έκταση της άμμου που απλωνόταν μπροστά του, και άλλη τόση που άφηνε πίσω του καθώς προχωρούσε, προϊδέαζαν για κάτι τουλάχιστον δυσοίωνο.

Μια αναπάντεχη ριπή αέρα σήκωσε ένα σύννεφο άμμου, σφυρίζοντας ανατριχιαστικά για μερικά λεπτά. Όταν η έρημος επανήλθε στην οικεία ακινησία της, βρέθηκε να έχει απέναντί του ένα μισοδιαλυμένο αυτοκίνητο χωρίς οροφή και πόρτες, με τα καθίσματα ξεχαρβαλωμένα και χωρίς τιμόνι, πνιγμένο στη σκόνη και τους ιστούς αράχνης μαζί με υπολείμματα από τα αρθρόποδα που τους είχαν κάποτε υφάνει.

Ήταν όραμα; Φαντασία; Ένα κακόγουστο αστείο, στημένο από τους αόρατους κατοίκους της ερήμου;  Απομεινάρι ενός μετα-αποκαλυπτικού σκηνικού; Το τελευταίο ίχνος από κάποιον άλλον οδοιπόρο που είχε βρεθεί στη δική του θέση χρόνια πριν; Πλησίασε το αυτοκίνητο και πρόσεξε ότι ο εξωτερικός καθρέφτης του οδηγού ήταν μεν θαμπός και ελαφρώς σκονισμένος, αλλά άθικτος. Απομάκρυνε ένα μέρος της σκόνης με το χέρι του και, κοιτάζοντας στο τζάμι, είδε το πρόσωπό του καλυμμένο όλο σχεδόν με μικρούς, λευκούς σκόρους. Στη στιγμή, ο καθρέφτης ράγισε, αφήνοντας να ξεχυθεί από το εσωτερικό του μια ολόκληρη αποικία από σκόρους, το ίδιο μικρούς αλλά μαύρους, οι οποίοι μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα είχαν καλύψει το πρόσωπό του. Όταν συνειδητοποίησε ότι οι σκόροι τον είχαν φυλακίσει μαζί τους μέσα στον καθρέφτη, ήταν πια πολύ αργά για να κάνει ο,τιδήποτε.


Παιχνίδι άσκησης ύφους με θέμα: Καθρέφτες και Αντικατοπτρισμοί

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Το Ισοπεδωμένο Κοιμητήριο (Thomas Hardy)

Η παλιά εκκλησία του Σεν Πάνκρας  «Θυμάσαι τότε που βρήκαμε εκείνον τον άντρα με τα δύο κεφάλια στου Σεν Πάνκρας;» Αυτά τα λόγια ενός φίλου ...