Αποφασίσαμε μαζί με τη Μάριον να κάνουμε άλλο ένα art challenger, κι αυτή τη φορά επιλέξαμε ένα prompt από το φετεινό Inktrober. Συγκεκριμένα, ακολουθήσαμε το πρώτο prompt, που ήταν το "gargoyle", αφήνοντας ωστόσο εντελώς ελεύθερη την έμπνευσή μας. Τα gargoyles είναι οι φιγούρες που κοσμούν τις άκρες από τις υδρορροές στις σκεπές των κτιρίων και συνήθως απεικονίζουν δράκους ή δαίμονες. Εγώ βασίστηκα κυρίως στο χαρακτηριστικό τους ότι είναι τοποθετημένα σε ψηλά σημεία και κατά κάποιον τρόπο εποπτεύουν και φυλάνε τις πόλεις, και θυμήθηκα τον Βαγγελάκη το τζίνι, από το θεατρικό του Γιάννη Ξανθούλη "Ανέβα στη στέγη να φάμε το σύννεφο", ο οποίος πετούσε πάνω από την Αθήνα και ζούσε στις σκεπές της. Κάπως έτσι κατέληξα να ζωγραφίζω μια πιο ενήλικη εκδοχή του Βαγγελάκη, ο οποίος εξακολουθεί να πετάει πάνω από τις σκεπές της πόλης και καμιά φορά κάνει στάση πάνω στις κολόνες για να την αγναντέψει από ψηλά, πάντα έχοντας κατά νου να την προστατεύει.
Για το πολύ όμορφο έργο της Μάριον, πατήστε εδώ.
