Harbinger

Ήταν λες και είχε πέσει μια κατάρα στην περιοχή. Από εκείνο το βράδι που φύσηξε ο θρακιάς με τόση δύναμη ανεξέλεγκτη που μέχρι και δέντρα ξερίζωσε, ήταν λες και χάθηκε η μέρα. Ήλιος δεν ξαναβγήκε το πρωί, όλες οι μέρες ήταν μουντές και σκοτεινές, τα βράδια ακούγονταν ουρλιαχτά λύκων από το βουνό και, σα να μην έφτανε αυτό, όλες οι γάτες στο χωριό άρχισαν να γεννάνε ένα μόνο γατάκι τη φορά. Τέτοιες περιπτώσεις μονοτοκίας δεν είχε ξανασυναντήσει ο κύριος Σταματίου, ο κτηνίατρος της κοντινής πόλης - είχε μάλιστα να το λέει. Χώρια που, με τόσες λίγες γάτες πλέον στο χωριό, τα ποντίκια και οι αρουραίοι λυμαίνονταν τα υπόγεια, τα κελάρια αλλά και τα χωράφια, με την επόμενη σοδειά να προδιαγράφεται από πενιχρή έως ανύπαρκτη.

Τότε ήταν που άρχισαν και τα περίεργα όνειρα. Έβλεπα κάθε νύχτα στον ύπνο μου ότι κατέβαιναν καουμπόηδες από το βουνό και το πέρασμά τους μέσα από τα δρομάκια του χωριού θύμιζε προέλαση του βασιλικού ιππικού. Κρατούσαν δάδες με φόλγες τόσο μεγάλες και δυνατές που θύμιζε η εικόνα τη Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου. Ξυπνούσα μέσα στην ανησυχία και το άγχος κάθε φορά, αλλά ποτέ δεν συνέβαινε κάτι που να επιβεβαιώνει έστω και λίγο τα όνειρά μου.

Μέχρι που ήρθε εκείνο το βράδι του Μαΐου. Μόλις είχα πάρει τα αποτελέσματα από το τεστ και είχε επιβεβαιωθεί η υποψία μου για την πατρότητά μου. Ο πατέρας μου δεν ήταν πατέρας μου. Αναρωτιόμουν πώς θα τον αντίκριζα ξανά γνωρίζοντας αυτό το συνταρακτικό μυστικό το οποίο - ήμουν σίγουρος - εκείνος αγνοούσε. Γενικά η σχέση μας ήταν λίγο δύσκαμπτη με την πρώτη ματιά, αλλά στο βάθος ήταν εγκάρδια. Ήξερα ότι νοιαζόταν για μένα και δε χωρούσε αμφιβολία ότι θα συνέχιζε να το κάνει ακόμα και αν μάθαινε ότι δεν ήμουν γιος του. Ωστόσο δεν ήξερα αν ήταν τελικά σκόπιμο να του το πω.

Τέλος πάντων, εκείνο το βράδι του Μαΐου μόλις είχαμε πέσει να κοιμηθούμε. Είχε ζέστη και είχαμε αφήσει τα παράθυρα ανοιχτά. Δυσκολευόμουν να κοιμηθώ γι' αυτό και αμέσως πετάχτηκα πάνω όταν άκουσα χλιμίντρισμα αλόγου από την αυλή.

Βγήκα στο παράθυρο και είδα έναν πανύψηλο άντρα πάνω σ' ένα άλογο. Μόλις με είδε, άρχισε να απαγγέλει τη 'Θλίψη' του Λαμαρτίνου, ενώ από κάπου μακριά, σαν από παλιό γραμμόφωνο, ακουγόταν ο 'Άσωτος Υιός', μια καντάτα του Ντεμπισί που είχα χρόνια ν' ακούσω.

Στην αρχή νόμιζα πως ήταν ένα ακόμα όνειρο, όμως τότε ο άντρας σταμάτησε την απαγγελία, σήκωσε το κεφάλι του και με κοίταξε ίσια στα μάτια.


Παιχνίδι άσκησης ύφους με χρήση των λέξεων: ΜΟΝΟΤΟΚΙΑ, ΠΑΤΡΟΤΗΤΑ, ΘΡΑΚΙΑΣ, ΠΡΟΕΛΑΣΗ, ΕΓΚΑΡΔΙΟΣ, ΔΥΣΚΑΜΠΤΟΣ, ΝΥΧΤΑ ΑΓΙΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ, ΚΑΝΤΑΤΑ, ΛΑΜΑΡΤΙΝΟΣ, ΚΑΟΥΜΠΟΗΣ (τυχαία επιλογή δέκα λέξεων από το λεξικό)

*Harbinger=προάγγελος

Το στοιχειό

Ήταν μια επέτειος της νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου όταν πρωτοέπιασα στα χέρια μου εκείνο το χοντρό κλωνάρι από το δέντρο που κάποιος είχε κόψει άσκεφτα το προηγούμενο βράδι. Δεν ήταν σαν τα άλλα κλαδιά του δέντρου - αυτό ήταν άκαμπτο και βαρύ, σα να είχε στο εσωτερικό του μέταλλο. Όποιος το είχε κόψει - γιατί τότε ακόμα δεν ξέραμε ποιος ήταν - μάλλον δεν ήξερε για την κατάρα που συνόδευε το δέντρο και που έλεγε ότι αν κάποιος του έκοβε έστω και ένα κλαδί, θα γέμιζε το σώμα του με φύλλα και ρόζους. Ήταν μια κατάρα αναμφισβήτητη - οι πιο παλιοί κάτοικοι της περιοχής αναφέρουν σχετικές μαρτυρίες - ωστόσο οπτικό υλικό δεν υπήρχε πουθενά που να αποδεικνύει ότι όντως η κατάρα έπιανε και δεν ήταν απλά αποκύημα κάποιος φαντασίας.

Στην αρχή μόνο εγώ είδα το κομμένο κλαδί. Το πήρα στα χέρια μου, το κοίταξσ - δεν είχα καταλάβει ότι ήταν από το καταραμένο δέντρο. Μετά όμως άκουσα ένα τρίξιμο και κοίταξα έξω από το παράθυρο - και τότε το είδα: το δέντρο έστεκε γέρνοντας από την πλευρά που είχε κοπεί το κλαδί του και έδινε την εντύπωση ότι από στιγμή σε στιγμή θα έπεφτε στο χώμα.

Όταν το είπα στη θεία μου, που με φιλοξενούσε εκείνο το καλοκαίρι και μου προσέφερε αφειδώς ό,τι τραβούσε η όρεξή μου, της ήρθε ταμπλάς.

-Τι είναι αυτό που ξεστόμισες τώρα! μου είπε πιάνοντας το κεφάλι της.

Και η Ανθούλα, η ξαδέρφη μου που καιροφυλακτούσε όλον αυτόν τον καιρό που έμενα στο σπίτι τους για να μου τη φέρει - δε με συμπαθούσε καθόλου γιατί με θεωρούσε παρείσακτο και εισβολέα - όρμησε τότε στην κουζίνα φωνάζοντας:

-ΑΥΤΟΣ έκοψε το κλαδί, κι έδειχνε εμένα.

Προφανώς η Ανθούλα δεν είχε υπ' όψιν της την κατάρα, γιατί τότε θα ήξερε ότι αν εγώ είχε κόψει το κλαδί, θα είχε ήδη γεμίσει το σώμα μου φύλλα και ρόζους.

-Μη λες χαζομάρες, της είπε η θεία αν και ακόμα δεν είχε ξεπεράσει την ταραχή της.

Η Ανθούλα εξακολουθούσε να με κοιτάζει με θυμό, δείχνοντάς μου ότι της ήμουν ανεπιθύμητος. Ήταν κι εκείνη η χαρτογραφική ομάδα που τριγύριζε στην περιοχή εδώ και μέρες, και της είχε σπάσει τα νεύρα γιατί τα μέλη της έκαναν του κόσμου τη φασαρία και η Ανθούλα ήταν πολύ ευαίσθητη στους θορύβους.

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή διαπίστωσα με τρόμο ότι το κλωνάρι, που όλη αυτή την ώρα το κρατούσα στο χέρι μου, ήταν σαν να είχε κολλήσει στην παλάμη μου και δε μπορούσα να το αφήσω. Και σαν να μην έφτανε αυτό, όπου ακουμπούσε το κλαδί, το δέρμα μου είχε αρχίσει να γδέρνεται και να ματώνει ελαφρά.

Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει γρήγορα και δυνατά, και ευχόμουν να φύγουν η θεία μου και η Ανθούλα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα από την κουζίνα για να δω τι θα μπορούσα να κάνω μ' αυτόν τον αναπάντεχο βραχνά που ήρθε να με βασανίσει.


Παιχνίδι άσκησης ύφους με χρήση των λέξεων: ΚΛΩΝΑΡΙ, ΑΦΕΙΔΗΣ, ΞΕΣΤΟΜΙΖΩ, ΤΑΜΠΛΑΣ, ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΙΚΟΣ, ΧΟΝΤΡΟΣ, ΚΑΙΡΟΦΥΛΑΚΤΩ, ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΟΣ, ΠΡΩΤΟΠΙΑΝΩ, ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ (τυχαία επιλογή δέκα λέξεων από το λεξικό)