Ελεύθερη απόδοση και φωτογραφίες: Nerin Bloom
"Άδη, εσύ με τα μαύρα μαλλιά, που εξουσιάζεις τους νεκρούς,
ο πατέρας Δίας με έστειλε να πάρω την Περσεφόνη από το Έρεβος
και να τη γυρίσω πίσω στους θεούς,
για να τη δει η μητέρα της με τα ίδια της τα μάτια
και να πάψει πια να είναι οργισμένη με τους αθάνατους.
Γιατί τώρα ετοιμάζει κάτι τρομερό,
να καταστρέψει τις αδύναμες φυλές των θνητών
κρατώντας τους καρπούς κρυμμένους κάτω από τη γη,
κι έτσι να σταματήσουν όλες οι τιμές προς τους αθάνατους θεούς.
Γιατί μέσα της είναι οργισμένη και δεν συναναστρέφεται τους θεούς,
μόνο κάθεται κλεισμένη στον αρωματισμένο της ναό,
στο πέτρινο φρούριο της Ελευσίνας."
Αυτά είπε λοιπόν [ο Ερμής], και ο Άδης, ο άρχοντας των νεκρών,
χαμογέλασε μελαγχολικά και υπάκουσε την εντολή του βασιλιά Δία.
Γιατί αμέσως παρακίνησε την σοφή Περσεφόνη, λέγοντάς της:
"Άντε τώρα Περσεφόνη, πήγαινε πίσω στην μαυροντυμένη μητέρα σου,
και να φυλάξεις αγάπη για μένα στην καρδιά σου. Και μην έχεις τόση κατήφεια,
γιατί κι εγώ δεν θα είμαι αταίριαστος σύζυγος για σένα ανάμεσα στους αθάνατους θεούς,
αφού είμαι αδερφός του πατέρα Δία. Και όσον καιρό θα βρίσκεσαι εδώ,
θα διαφεντεύεις ό,τι ζει και κινείται, και θα έχεις τα περισσότερα δικαιώματα
απ' όλους τους αθάνατους θεούς μαζί. Κι εκείνοι που δεν σε σέβονται
και δεν σε εξευμενίζουν με προσφορές, με ευλαβικές τελετές και ανάλογα δώρα,
θα τιμωρούνται δια παντός."
Κι όταν το είπε αυτό, η σοφή Περσεφόνη ένιωσε αγαλλίαση και πετάχτηκε πάνω χαρούμενη.
Αυτός όμως, με πρόνοια για τον εαυτό του, της έδωσε κρυφά να φάει σπόρους από ρόδι,
για να είναι σίγουρος ότι εκείνη δεν θα έμενε για πάντα με την αγέλαστη, μαυροντυμένη Δήμητρα.
Στη συνέχεια ο Άδης, ο Άρχοντας των Πολλών, ετοίμασε τα αθάνατα άλογά του και το χρυσό άρμα.
Κι εκείνη ανέβηκε στο άρμα και ο δυνατός Ερμής πήρε τα χαλινάρια
και το μαστίγιο στα αγαπημένα χέρια του
και το οδήγησε έξω από την αίθουσα, με τα άλογα να καλπάζουν.
Ακολούθησαν γρήγορα τη μεγάλη διαδρομή τους, και ούτε η θάλασσα ούτε τα νερά των ποταμών
ούτε οι χορταριασμένες κοιλάδες ούτε οι βουνοκορφές ανέκοψαν την πορεία των αθάνατων αλόγων
που έσκιζαν τον πυκνό αέρα από πάνω τους καθώς περνούσαν.
Και ο Ερμής τα οδήγησε στο μέρος εκείνο όπου ζούσε η Δήμητρα με το όμορφο στεφάνι της,
και τα σταμάτησε μπροστά στον αρωματισμένο της ναό.
