Οι Σκιές

Είμαστε παράξενη ράτσα. Δεν ξέρουμε ποιος είναι ο δημιουργός μας ούτε και έχουμε ενδιαφερθεί ποτέ να μάθουμε την προγονική μας ιστορία. Βρεθήκαμε στη μέση μιας πεδιάδας χωρίς αρχή και τέλος, κάποια στιγμή που ο χρόνος είχε σταματήσει και δεν ήταν ούτε μέρα ούτε νύχτα. Μοιάζουμε με εσάς τους ανθρώπους, αλλά δε νομίζω ότι είμαστε σαν κι εσάς. Μιλάμε όπως εσείς, αλλά εμείς έχουμε την ικανότητα να αντιλαμβανόμαστε τι έχετε στο μυαλό σας προτού καν η σκέψη σας βρει τον τρόπο για να αρθρωθεί σε κουβέντα.

Ακυρώνουμε κάθε είδους μαιευτική διαδικασία γιατί ερχόμαστε στον κόσμο μέσα από τη γη. Και όχι μόνο αυτό. Όταν πεθαίνουμε, ξαναγεννιόμαστε. Επιστρέφουμε στη ζωή ξανά και ξανά, και ζούμε τις ίδιες ακριβώς ζωές κάθε φορά. Μ' αυτόν τον τρόπο συγκομίζουμε αναμνήσεις από το κάθε μας ξαναζωντάνεμα, και τις κλειδώνουμε σε μια καλά κρυμμένη καταπακτή, σε ένα απομονωμένο σημείο της πεδιάδας, γιατί έχουν μαζευτεί τόσες πολλές που έχουν αρχίσει να υπερβαίνουν τα νέα, καθημερινά μας βιώματα.

Τα σπίτια μας είναι λιτά, χωρίς διακόσμηση. Τι να την κάνουμε; Δεν την χρειαζόμαστε. Δεν έχουμε καν λάμπες. Όταν πέφτει το σκοτάδι, κλεινόμαστε μέσα και μαζευόμαστε στα παράθυρα. Κρυμμένοι πίσω από τις κουρτίνες, παρακολουθούμε τις σκιές του παρελθόντος να τριγυρίζουν στα χωμάτινα μονοπάτια και να αιωρούνται πάνω από τα ρυάκια.

Κάποιοι από μας πιστεύουμε ότι είναι οι παλιοί μας εαυτοί που ξαναγυρίζουν κάθε βράδυ, αναζητώντας τις αναμνήσεις τους. Μερικές φορές στέκονται για ώρες στις σκεπές, στα κράσπεδα, πάνω από τα πηγάδια, έξω από το κοιμητήριο, αλλά καμία δεν πλησιάζει την καταπακτή. Ίσως να μην την έχουν εντοπίσει ακόμα. Ίσως πάλι να ξέρουν ότι οι αναμνήσεις τους είναι εκεί, και να επιστρέφουν για να βεβαιωθούν ότι είναι ασφαλείς και δεν κινδυνεύουν να τις κλέψει κανείς.

Ποιος ξέρει αν θα το μάθουμε ποτέ. Η παπαδοκρατία που μαστίζει την κοινότητά μας εδώ και χρόνια έχει φροντίσει να κρατάει συνεχώς τον κόσμο μέσα σε καθεστώς τρομοκρατίας, φροντίζοντας να επισημαίνει σε καθημερινή βάση ότι οι σκιές αυτές είναι δημιουργήματα του διαβόλου και δεν πρέπει ούτε να γυρίζουμε τα μάτια μας προς το μέρος τους. Εμείς όμως τις κοιτάζουμε - και μας κοιτάζουν κι αυτές. Η αλήθεια είναι ότι δεν φαίνονται φιλικές ή ευχαριστημένες, ωστόσο ποτέ δεν έχουν κάνει καμία εχθρική κίνηση προς τα σπίτια μας. Κι έχω την εντύπωση ότι κάθε βράδυ έρχονται όλο και περισσότερες. Αν όντως σχετίζονται με τις κρυμμένες αναμνήσεις, όπως υποψιάζομαι, δεν χωράει αμφιβολία ότι κάποια στιγμή οι σκιές του παρελθόντος θα είναι πολύ περισσότερες και από εμάς.


Παιχνίδι άσκησης ύφους με χρήση των λέξεων: ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ, ΞΑΝΑΓΕΝΝΙΕΜΑΙ, ΡΑΤΣΑ, ΣΥΓΚΟΜΙΖΩ, ΣΠΙΤΙΑ, ΠΑΠΑΔΟΚΡΑΤΙΑ, ΠΡΟΓΟΝΙΚΟΣ, ΜΑΙΕΥΤΙΚΗ, ΞΑΝΑΖΩΝΤΑΝΕΜΑ, ΚΡΑΣΠΕΔΑ (τυχαία επιλογή δέκα λέξεων από το λεξικό)