Από τότε που άνοιξε το σκυλάδικο δίπλα στον αμπελώνα, άρχισαν και τα παρατράγουδα εκατέρωθεν. Όλη μέρα κι όλη νύχτα τσακώνονταν οι εργάτες του αμπελώνα με τους μπράβους του σκυλάδικου, γιατί πάντα κάτι θα υπήρχε που θα ενοχλούσε τη μια ή την άλλη πλευρά. Πότε η ευωδιά του μούστου ήταν υπερβολική και μπούχτιζε τους μπράβους, πότε οι πρόβες κατά τη δάρκεια της ημέρας στο σκυλάδικο εκνεύριζαν τους εργάτες, που ήθελαν πιο εκλεπτυσμένες μουσικές για να συγκεντρώνονται στη δουλειά τους, όλο και κάποια αφορμή θα έβρισκαν όλοι για καυγά. Τα αφεντικά είχαν απαυδήσει, ό, τι κόλπο και να σκαρφίζονταν δεν έφερνε κανένα αποτέλεσμα.
Μια μέρα, σε μια ύστατη προσπάθεια να ηρεμήσουν τα πνεύματα, το αφεντικό του αμπελώνα προθυμοποιήθηκε να κεράσει τους μπράβους κρασί. Εννοείται φυσικά ότι οι εργάτες έκαναν σαμποτάζ, και αντί για κρασί οι μπράβοι παρέλαβαν μια νταμιτζάνα με σκέτο νερομπούλι, την οποία και έστειλαν πίσω με κολλημένο πάνω της ένα χαρτί διακοσμημένο με το σκίτσο μιας άσεμνης χειρονομίας, φιλοτεχνημένης ωστόσο με ιδιαίτερη τέχνη, είναι η αλήθεια. Οι εργάτες δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια: γέμισαν τα ραντιστήρια με ξινισμένο κρασί που βρωμούσε από δέκα μέτρα, και ψέκασαν όλους τους θάμνους στην αυλή του σκυλάδικου.
Τα αφεντικά έφτασαν στο αμήν, τέτοιο σκάσιμο δεν είχαν ξανανιώσει στη ζωή τους. Αποφάσισαν λοιπόν να ενώσουν τις δυνάμεις τους. Συναντήθηκαν νύχτα για να μην τους δει κανείς, κάθισαν και εξέτασαν όλα τα δεδομένα, και πάνω που αποφάσιζαν ότι το καλύτερο που είχαν να κάνουν ήταν ένας διαφορετικός καταμερισμός της εργασίας, έτυχε και κοιτάχτηκαν στα μάτια φευγαλέα. Θαύμασε ο ένας την κατατομή του άλλου, και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα είχαν ήδη παρατήσει αμπελώνα και σκυλάδικο, και χάνονταν στο ηλιοβασίλεμα μέσα σε μια κάμπριο λιμουζίνα.
Το κείμενο αυτό προέκυψε από αυτοσχέδιο παιχνίδι άσκησης ύφους, με χρήση των λέξεων: ΕΥΩΔΙΑ, ΝΕΡΟΜΠΟΥΛΙ, ΜΟΥΣΤΟΣ, ΣΚΑΣΙΜΟ, ΣΚΥΛΑΔΙΚΟ, ΕΞΕΤΑΖΩ, ΕΝΩΝΩ, ΡΑΝΤΙΣΤΗΡΙ, ΚΑΤΑΤΟΜΗ, ΚΑΤΑΜΕΡΙΖΩ (τυχαία επιλογή δέκα λέξεων από το λεξικό).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου