Έπιανε με ζήλο τη χωροστάθμη και μετρούσε τα λιβάδια σπιθαμή προς σπιθαμή. Δεν ήταν επαγγελματίας τοπογράφος - καμία σχέση. Απλώς αγαπούσε τη γη και ήθελε να μάθει τα μυστικά της. Έτσι έλεγε τουλάχιστον - το έριχνε στο ποιητικό για να μην καταλάβουν οι άλλοι ότι ήταν σαλεμένος. Κάποιοι βέβαια τον είχαν πάρει χαμπάρι, αλλά στο μεταξύ είχε καταφέρει να συγκεντρώσει γύρω του μια ομάδα από φίλους και θαυμαστές - καθόλου τυχαία, νεαρούς και εμφανίσιμους - τους οποίους είχε πείσει ότι εργαζόταν για την κοινωφέλεια.
Όποτε έπιανε Ευραπηλιώτης, φορούσαν όλοι κάτι ποδήρεις καμπαρντίνες και γύριζαν στα λιβάδια για να εντοπίσουν το σημείο εκείνο με το ισχυρότερο ηχοαίσθημα. Εκεί σταματούσαν και περνούσαν τη βραδιά συζητώντας γύρω από μια φωτιά. Καμιά φορά το έριχναν στο τριόδι, σκαλίζοντας τις γραμμές στις πέτρες με κιμωλίες.
Όσοι οικούσαν στα κοντινά σπίτια της εκάστοτε "εκλεκτής" περιοχής έβγαιναν στα παράθυρα και παρακολουθούσαν με μεγάλη περιέργεια αυτές τις συζητήσεις. Εκείνος τότε ένιωθε ότι δικαιωνόταν, ότι ζούσε μια εποποιία. Οι φίλοι του τον αποκαλούσαν "ο κλειδαράς των ψυχών" γιατί μπορούσε και έβλεπε στα εσώψυχά τους και κανένα μυστικό δεν μπορούσε να του ξεφύγει. Κανείς όμως δεν υποψιαζόταν το δικό του μυστικό: ότι είχε ατυχήσει στον γάμο του και από τότε το ενδιαφέρον του στράφηκε οριστικά αλλού.
Παιχνίδι άσκησης ύφους με χρήση των λέξεων: ΟΙΚΩ, ΚΟΙΝΩΦΕΛΕΙΑ, ΚΛΕΙΔΑΡΑΣ, ΗΧΟΑΙΣΘΗΜΑ, ΧΩΡΟΣΤΑΘΜΗ, ΤΡΙΟΔΙ, ΠΟΔΗΡΗΣ, ΖΗΛΟΣ, ΕΥΡΑΠΗΛΙΩΤΗΣ, ΑΤΥΧΩ (τυχαία επιλογή δέκα λέξεων από το λεξικό)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου