Με αφορμή την χτεσινή Παγκόσμια Ημέρα Μετάφρασης, θυμήθηκα και πάλι τις "ιστορικές" εκείνες μέρες πριν από πολλά χρόνια, όταν είχα ξεκινήσει να ασχολούμαι επαγγελματικά με την λογοτεχνική μετάφραση. Μου είχε τότε ανατεθεί από τις εκδόσεις Φυτράκη να μεταφράσω το μυθιστόρημα του Colm Tóibín "The Story of The Night". Ήμουν τότε σχετικά άπειρη στον χώρο, έχοντας μεταφράσει τα προηγούμενα χρόνια κυρίως ολιγοσέλιδα παιδικά βιβλία με λίγο κείμενο και μόλις δύο σύντομες νουβέλες, ωστόσο η μεγάλη αγάπη μου για την αγγλική λογοτεχνία, η οποία εξάλλου ήταν και το αντικείμενο των πανεπιστημιακών σπουδών μου που ήταν σε εξέλιξη εκείνη την εποχή, και η εκπληκτική γραφή του Τοϊμπίν, συνετέλεσαν στο να συνδεθώ τόσο πολύ με το βιβλίο και να το αγαπήσω τόσο, ώστε μέχρι και σήμερα, ύστερα από τόσα χρόνια, το κατατάσσω στα ωραιότερα βιβλία που έχω μεταφράσει γενικώς, και όσον αφορά τα βιβλία σύγχρονης λογοτεχνίας που έχω μεταφράσει, το "The Story of The Night" είναι σίγουρα το ωραιότερο. Η μετάφραση κυκλοφόρησε το 1998, με ένα σχετικά απρόσωπο εξώφυλλο και τον, ανεπιτυχή κατά τη γνώμη μου, τίτλο "Λίγο πριν την αυγή", επιλογές και τα δύο της επιμελήτριας και της υπεύθυνης της σειράς, κάτι που αδίκησε πάρα πολύ την έκδοση ενός βιβλίου πολύ προχωρημένου για την εποχή του. Η ιστορία του, γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο από την πλευρά του πρωταγωνιστή του, ενός Αργεντινού με βρετανική καταγωγή, διαδραματίζεται στην Αργεντινή την εποχή του πολέμου στα νησιά Φόκλαντ και αφηγείται μια απρόσμενη και αντισυμβατική ιστορία αγάπης με φόντο πολιτικές - στρατιωτικές αναταραχές, κατασκοπείες αλλά και το φάντασμα του AIDS.
